Wielka Sobota 2021 w Przemyślu. Co z tradycyjnym poświęceniem pokarmów?

Metropolita przemyski arcybiskup Adam Szal poinformował o wskazaniach na Wielki Tydzień i Triduum Paschalne 2021 dla duchowieństwa i wiernych Archidiecezji Przemyskiej.

W Niedzielę Palmową zaleca się, aby „upamiętnienie wjazdu Pana do Jerozolimy” celebrować w drugiej, uproszczonej formie przewidzianej w polskiej edycji Mszału Rzymskiego.

Istnieje wówczas możliwość procesyjnego przejścia z palmami od drzwi kościoła do prezbiterium kapłana i asysty z reprezentacją wiernych.

• W okresie pandemii, w tym dniu kapłanom wyjątkowo zezwala się na odprawienie mszy św. bez udziału ludu, jeśli zachodzi taka konieczność.
• Obrzęd obmycia nóg, który zawsze jest opcjonalny, należy w tym roku pominąć.

• Podczas Adoracji Krzyża, tylko przewodniczący liturgii może dokonać oddania czci przez pocałunek. Pozostali adorują Krzyż przez podejście i przyklęknięcie lub skłon, z zachowaniem odpowiedniej odległości między uczestnikami.
• Jeśli celebracja jest transmitowana, to z myślą o osobach łączących się z domów, celebrans na zakończenie adoracji powinien podnieść Krzyż i trzymać go tak przez pewien czas w milczeniu, aby wierni mogli oddać duchowo cześć Krzyżowi.
• Należy pozostawić Krzyż i świece w prezbiterium, aby wierni mogli adorować Krzyż z właściwej odległości.

Tradycyjne błogosławieństwo pokarmów może się odbywać z zachowaniem reżimu sanitarnego.

W przygotowaniu Wigilii Paschalnej należy uwzględnić następujące ograniczenia:

• Liturgia może zacząć się na zewnątrz lub wewnątrz kościoła, z udziałem celebransa i asysty. Wierni pozostają na wcześniej zajętych miejscach.
• Poświęcenie wody i pokropienie można pominąć, jeśli jest to konieczne lub wskazane dla bezpieczeństwa sanitarnego.
• W liturgii chrzcielnej zawsze należy zachować odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.

W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, przed pierwszą mszą świętą poranną może odbyć się skromna procesja rezurekcyjna, z zachowaniem przepisów Mszału i pod warunkiem przestrzegania przepisów i ograniczeń dotyczących liczby i dystansu wiernych.

• Należy pamiętać, że „każdy wierny zawsze ma prawo według swego uznania przyjąć Komunię Świętą do ust". W związku z tym nikomu nie można nakazywać przyjęcia Komunii Świętej na rękę, można tylko do tego zachęcać, o ile faktycznie jest to w danym przypadku bezpieczniejsze niż Komunia do ust. Należy tak organizować udzielanie Komunii Świętej, aby nie naruszyć wrażliwości osób mających trudność w przyjęciu Komunii Świętej na rękę.
• Kapłan nie może również odmówić wiernemu Komunii na rękę, jeśli nie ma zagrożenia umyślnego znieważenia Najświętszego Sakramentu. Wierni przyjmujący Komunię Świętą na rękę są w sposób szczególny zobowiązani, aby dokładnie sprawdzić, czy na dłoniach nie pozostały partykuły Najświętszego Sakramentu i je spożyć w obecności szafarza.
• Jeśli część wiernych przyjmuje Komunię Świętą na rękę, a część do ust, jest wskazane, aby obu grupom Komunii udzielali różni szafarze lub też by osoby przyjmujące Komunię do ust przyjmowały ją po osobach przyjmujących Komunię na rękę.
• Jest niedopuszczalne, aby przymuszać wiernych do zachowania jednej czy drugiej postawy w czasie Komunii, mogą oni bowiem przyjmować ją w postawie zarówno klęczącej, jak i stojącej.